Jared

Ik keek nog even achterom, naar het zwarte schepsel dat op de tafel zat, voordat Hagrid ons de deur uit duwde. Candice. Wie noemde zijn zwarte vuursalamander nou Candice. Eigenlijk was een betere vraag eigenlijk wie überhaupt een zwarte vuursalamander wilde hebben.. ‘Kom gerust nog ns een koppie thee drinken.’ Zei Hagrid nog, voor hij de deur achter ons dicht smeet. ‘Ik vind hem aardig.’ Zei Nyna met een glimlach. ‘Hij is heel groot en knuffelig.’ Ik keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. ‘Je weet dat je dat net zei over een tweeën een halve meter lange reus, waarvan we net gezien hebben dat hij een zwarte, waarschijnlijk levensgevaarlijke salamander behandelde als een lief klein baby’tje hè?’ zei ik met een ironische stem. ‘Maar het was ook een baby! Een baby salamander! En Hagrid is heel erg lief en aardig!’ protesteerde Nyna. ‘Ja. Ik vind hem ook cool.’ Gaf ik uiteindelijk maar toe. Loïs had nog helemaal niets gezegd en keek een beetje stilletjes voor zich uit. ‘Is er iets?’ vroeg Nyna aan haar en ze keek ons aan. ‘Ik heb nog nooit iets gelezen over zwarte vuur salamanders.. Meestal zijn ze rood of blauw.’ Zei ze met een frons. ‘Ach. Maakt het veel uit dan? Het heeft waarschijnlijk gewoon een ander kleurtje gekregen door een mutatie ofzo. Gewoon toeval.’ Zei ik, mijn schouders ophalend. ‘En de manier waarop hij de salamander heeft gekregen is ook een beetje vreemd..’ voegde Loïs nog toe aan haar zwarte salamander geratel. ‘Luister eens. Laten we ons geen zorgen meer maken om die stomme salamander en laten we gaan eten. Ik rammel.’ Zei ik, terwijl mijn maag instemmend knorde. Nyna zuchtte dramatisch. ‘Ach. Jongens ook. Denken altijd alleen maar aan hun maag. Maar goed. Laten we dat inderdaad gaan doen, anders blijft Jared zeuren. Kom Loïs!’ zei ze, en ze begon al richting het kasteel te lopen. Loïs volgde haar, maar dacht zo te zien nog steeds na. Ik volgde ze ook maar. Vandaag was best een interessante dag geweest. Mijn eerste lesdag op Hogwarts was zeker de moeite waard geweest en ik vermaakte me hier prima. Ik voelde me helemaal op mijn plek. Helemaal thuis. En dan had ik nu ook nog van die goede vrienden gemaakt.. Mijn jaar kon nu al niet meer stuk.