Loïs

Dag 2

Samen met Jared en Nyna liep ik de Grote Zaal uit. We hadden onze eerste les Potions vandaag. Het was helemaal beneden in de kerkers, dus ik had voorgesteld wat eerder aan te lopen voor het geval dat we de weg kwijt zouden raken. Ik was duidelijk niet de eerste die dat bedacht had. Toen we eenmaal aankwamen bij de kerker stonden er al aardig wat mensen voor de deur te wachten. Iedereen droeg een ketel met een boek en verschillende ingrediënten. "Ik heb hier zoveel zin in!" zei Nyna opgewekt. Ik haalde mijn schouders op. Mijn gevoel zei me dat ik niet echt een Potions ster zou worden. Er kwam een man aanlopen die ik herkende als Slughorn, de professor. Hij moest erg oud zijn. Iemand fluisterde dat hij aan een van zijn laatste jaren op Hogwarts was begonnen. "Goedemorgen klas!" zei Slughorn terwijl hij aan het slot van de kerker morrelde. Met huilende scharnieren ging de deur open. De klas stroomde vol. Jared, Nyna en ik gingen gauw naast elkaar zitten en we stalde onze spullen uit op een tafeltje. Slughorn stond vooraan en klapte met een grote glimlach in zijn handen. "Potions..." zei hij. De hele klas werd stil. "Potions is een fijn staaltje magie. Je kunt grootse dingen creëren. Máár! Een klein foutje en misschien heb je de dood binnen handbereik." Slughorn keek de klas rond. "Vandaar dat we vandaag simpel beginnen met een Boil-Cure Potion. Alles wat je moet weten staat in je boek op bladzijde 14. Het is de bedoeling dat aan het einde van de les, ik allemaal ketels aantref met een rode drank. Succes!" Iedereen pakte zijn boek erbij om de bladzijde te zoeken toen de deur open ging. Alsof het ingestudeerd was draaide iedereen tegelijk zijn of haar hoofd naar achter. In de deuropening stond Madison. Ik had haar nam onthouden van de Sorteerceremonie. "En waar kom jij zo laat vandaag mejuffrouw Higgs?" vroeg Slughorn. "Het spijt me zeer professor. Laten we het erop houden dat het niet met opzet was. Mag ik gaan zitten? Anders onderbreek ik de les alleen maar." zei Madison rustig, misschien zelfs een beetje kil. "Natuurlijk, ga zitten. Neem bladzijde 14 uit je boek maar voor je." Slughorn besteedde er verder geen aandacht meer aan. Madison nam plaats voor Jared, Nyna en mij. Nyna tikte op mijn schouder. "Als ik jou was zou ik beginnen, anders krijg je het niet op tijd af." zei ze. Ik knikte en begon te bladeren naar pagina 14. Vervolgens deed ik alles wat gedaan moest worden. Verwarm de ketel tot de drank rood wordt. Dat ging nog wel. De volgende stappen gingen ook goed tot er plots iets ontplofte in mijn ketel. De drank spoot omhoog en viel weer naar beneden. Op Madison. Madison begon te gillen en ik sloeg mijn handen voor mijn ogen. Dit was vast niet goed. "Jij!" Ik haalde mijn handen langzaam weg. Madison stond over mijn ketel heen gebogen en keek me aan met een blik alsof ze gestoord was. Er zaten grote zweren in haar gezicht. "Ik snijd je hart eruit met een lepel!" "Waarom met een lepel?" vroeg Jared droog, hij en Nyna waren achter me gaan staan. "Lepels zijn bot! Dat doet meer pijn!" Madison gilde weer. Ik trilde. "Kijk wat je gedaan hebt!" Ze hief haar hand op, waarmee ze een lepel vast had. Ik kromp ineen. Godzijdank sprong Slughorn ertussen. "Mejuffrouw Higgs, dit lijkt me niet de beste manier om dit op te lossen. Leg dat ding neer en ga naar Madam Pomfrey." Madison gooide de lepel op tafel en beende de kerker uit. "Mejuffrouw Johnson, vijf punten aftrek voor Gryffindor. Ruim die troep op." Slughorn liep weg. Haastig begon ik op te ruimen. Aan het einde van de les stonden er overal ketels met een warme rode drank. Die van Nyna was zelfs roze gekleurd, wat nog beter en effectiever was volgens Slughorn. Mijn ketel was leeg. Ik had nu al een hekel aan Potions.