Nyna

Na een tijdje in de leerlingenkamer gezeten te hebben, voelde ik hoe mijn mond openging en gaapte ik hard. Ik knipperde slaperig met mijn ogen. Wat een dag. Toen begon Loïs ook te gapen, en even later Jared ook nog. 'Laten we naar bed gaan.' mompelde ik toen ik nog een keer gaapte. 'Goed idee.' zei Jared die nu ook opstond en zich even uitrekte. Loïs knikte en stond ook op. We liepen alledrie richting de trap. Jared ging een andere op dan Loïs en ik. Na een tijdje vonden we een deur met het opschrift: 1e Jaars. Ik deed de deur zachtjes open en zag toen drie meisjes giechelend op hun bedden zitten. Dat moesten onze kamergenootjes zijn. Ze keken als een persoon onze kant op en ik glimlachte vrolijk. 'Haai.' zei ik met een glimlachje. Ik zag uit mijn ooghoek hoe Loïs een beetje zenuwachtig de kamer in keek. 'Hallo.' zei een meisje met lang blond haar in een staart. Ze hield haar hoofd een beetje scheef en zag er nieuwsgierig uit. Toen stond ze op en liep ze naar ons toe. Ze stak haar hand naar me uit. 'Gwen Jones.' zei ze en ze glimlachte even. 'Nyna Matthews.' zei ik, en ik beantwoordde de glimlach. Toen keek Gwen nieuwsgierig naar Loïs. 'Loïs Johnson.' hoorde ik Loïs toen zeggen. Ze stond nog steeds half achter me. De andere meisjes zeiden nu ook hun naam. Ze waren ook naar ons toegelopen. Een van hen had kort rood haar en sproeten en stelde zich voor als Audrey Burrow. De laatste was een klein meisje met ontdeugende rode wangetjes. Ze had haar lange, zwarte haren in een vlecht en haar ogen waren blauw. 'Emily Troy.' zei ze. Toen ze begon te praten, hoorde ik dat ze een Iers accent had. 'Toch niet familie van.. De Ierse Zwerkbalspeler?' mompelde ik in mezelf, maar ze antwoordde enthousiast. 'Oh jawel! Dat is mijn oom.' zei ze blij. Nu pas nam ik de tijd om eens door de kamer heen te kijken. Er stonden hemelbedden met rode gordijnen. 'Wow.' zei ik zachtjes. 'Het is prachtig.' hoorde ik Loïs achter me zeggen. Onze bedden stonden naast elkaar, tenminste, dat waren de enige twee bedden die nog opgemaakt waren en onze koffers stonden ernaast, dus nam ik aan dat ze van ons waren. Ik liep naar mijn eigen bed toe en ging er even opzitten. 'Geweldig..' We kletsten nog even met z'n allen en na een tijdje viel het gesprek dood. Ik lag al in bed. Ik was ontzettend moe, maar ik wist niet of ik wel zou kunnen slapen. Zo druk was het in mijn hoofd. 'We-helterusten.' mompelde Gwen door een gaap heen na vijf minuten stilte. 'Hè? Wat? Oh.. ja.. Weltrusten..' Kennelijk was Emily al in slaap gevallen geweest, maar was ze nu weer wakker geworden. Audrey gaf geen antwoord, die sliep kennelijk al. Ik nog even naar het bed naast me. 'Weltrusten.' zei ik met een glimlach tegen Loïs, die ook nog wakker was. Ze keek me met vermoeide oogjes aan. 'Weltrusten.' zei ze, en we schoven allebei de gordijnen van ons hemelbed dicht. Ik ging liggen en tot mijn verbazing viel ik meteen in slaap, toen ik mijn kussen raakte.