donderdag 4 augustus 2011
Nyna
'Tien punten voor Gryffindor, omdat de toverdrank van juffrouw Matthews nog net dat ene kleine beetje extra had.' De woorden galmden nog de hele dag door mijn oren. Ik had tien punten verdient. En kennelijk had ik iets goeds gedaan. Ik was helemaal blij. We hadden dus net een blokuur Potions gehad, en nu moesten we op weg naar onze volgende les. Ik haalde het rooster uit mijn gewaad en keek erop. 'Wat nu?' zei Jared, die achteloos met zijn boekentas zwaaide. 'Transfiguration.' zei ik met een frons. 'Aaargh. Dat is helemaal op de vijfde verdieping.' mopperde Jared en ik zag Loïs ook moeilijk kijken. 'Misschien kunnen we een wandtapijt proberen? Dat zou een kortere route kunnen geven.. Opzich..' zei ik met een bedenkelijk gezicht. 'Goed idee. Laten we dat doen.' zei Jared toen we in de hal waren en hij liep naar het eerste de beste tapijt toe. 'Maar ehm.. Kunnen we dan niet helemaal verkeerd uitkomen?' zei Loïs met een frons op haar gezicht. Jared haalde zijn schouders op en duwde het tapijt een stukje opzij. 'Ja hoor. Hier kun je langs.' zei hij en voordat ik het in de gaten had, was hij al verdwenen achter het tapijt. 'Je mag de grote trappen ook wel gebruiken hoor.' zei ik tegen Loïs. 'Dan zien we je in het lokaal wel.' Ik verdween ook al achter het tapijt, en even later hoorde ik Loïs na een zucht ook achter me aan komen. Meteen achter het tapijt was een trap die veel steiler liep dan de grote trappen. Jared was al een heel eind. 'Kom, schiet nou op.' zei hij en ik liep hem snel achterna. Na een tijdje kwamen we bij een ander tapijt uit, en Jared schoof het opzij. Hij stapte de hal op, waar we uit waren gekomen. 'Zeg, mag ik iets vragen?' zei Jared tegen de eerste de beste leerling die hij zag en hij vroeg op welke verdieping we waren. 'De zesde.' werd er nogal nors gezegd en hij keek ons stralend aan. 'Kijk! Ik had het bijna goed. En nu moeten we een trap naar beneden, dat is veel makkelijker dan naar boven.' Hij glunderde helemaal. Ik keek even naar Loïs en trok een wenkbrauw op. 'Kom op, voordat we hier nog een uur staan te luisteren naar zijn bescheiden praatjes.' zei ik en ik liep naar beneden. Na een tijdje kwamen we dan eindelijk bij het Transfiguration lokaal aan. We waren laat. Later dan de rest in ieder geval. Maar ik zag nog geen leraar. 'Jared. We zijn te laat. Wat had je dat toch mooi bedacht.' zei ik met een triomfantelijke blik tegen hem, maar hij haalde zijn schouders op. 'Ach. Er is niemand die het op gaat schrijven, dus zoveel maakt het niet uit.' Op dat moment stond er iemand op van de eerste rij. Het was een meisje van onze leeftijd met mooi, hazelnoot bruine krullen en eerlijke bruine ogen. Ze keek ons met een strenge blik aan. Ik fronste mijn wenkbrauwen even. 'Daar zou ik maar niet zo zeker van zijn, jongeman.' zei ze met een hoog stemmetje en ik hoorde hoe Jared schamper lachen. Hij wilde net iets gaan zeggen toen ik Loïs een verrast geluidje hoorde maken en ik keek nu zelf ook. Ik stompte Jared aan, zodat hij niks stoms zou gaan zeggen. Het meisje was begonnen te veranderen. Ze werd een stuk langer, en haar gezicht werd langwerpiger. Haar haren en ogen bleven hetzelfde. Maar alles werd gewoon.. Groter.. Na een paar seconden stond er een volwassen heks voorin het lokaal. 'En nu als de donder gaan zitten. Alledrie.' zei ze met een strenge blik, maar toch zag ik dat haar mondhoeken zich omhoog bogen. Ik was ontzettend verbaasd, en ik zag dat Jared en Loïs dat ook waren, maar toch gingen we samen bij een tafeltje zitten. 'Mijn naam is Professor Williams. En ik ben jullie leraar Transfiguration. Transfiguration is een gevaarlijk vak, waarbij er genoeg fouten gemaakt kunnen worden die fataal zouden kunnen zijn. Maar als jullie goed opletten, zal dat vast allemaal wel meevallen. Jullie vragen je waarschijnlijk af wat er net gebeurd is..' zei ze met een blik op de klas. 'Wat ik jullie net liet zien, was niet iets wat ik jullie zal gaan leren. Het is namelijk iets dat jullie niet kunnen leren. Ik ben namelijk een Metamorphmagus. Dat houdt in dat ik mezelf van gedaante kan veranderen. Dit is aangeboren en erg zeldzaam. Het is niet iets dat je kunt leren. Wel zullen jullie in dit eerste jaar beginnen kleine voorwerpen in andere voorwerpen te veranderen.' Ze maakte een beweging met haar toverstok en er verscheen een doosje lucifers voor onze neus. 'Ik kan een perkament wel in een hoopje as veranderen, met die lucifers.' hoorde ik Jared naast me mompelen en ik giechelde eventjes. Loïs keek geïnteresseerd naar Williams. 'Jullie gaan deze lucifers proberen te veranderen in naalden.' ze deed een spreuk voor en tikte daarbij op een lucifer. Hij veranderde meteen in een mooie, zilveren naald. Ze gaf nog een klein beetje uitleg, en toen moesten we het zelf proberen. Ik glimlachte. Dit kon toch niet zo moeilijk zijn.. Maar ik had het fout. Het was wel degelijk moeilijk. Hoe vaak ik ook met mijn toverstok op het lucifertje bleef tikken, er gebeurde helemaal niks. 'Kijk! Die van mij is puntiger geworden!' hoorde ik Jared na een tijdje enthousiast uitroepen en Loïs' lucifer was een beetje zilver geworden. Uit frustratie tikte ik nu hard op de lucifer. Hij vloog spontaan in brand. Ik slaakte een kreetje en binnen een paar tellen stond Williams bij onze tafel, die het vuur doofde. 'Misschien moet u zich een beetje meer proberen te concentreren, juffrouw Matthews. Nadat u met z'n drieën geleerd hebben op tijd te komen, natuurlijk.' zei ze met een glimlach, die buitengewoon aardig overkwam. 'Daarvoor moet ik helaas nog wel vijf punten aftrekken voor Gryffindor.' zei ze nog, voordat ze wegliep. Ik werd bleek. Volgens mij vond ik dat vak helemaal niet leuk, al leek de leraar nog wel oké te zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten