Jared

Ik kon mijn lachen nauwelijks inhouden toen ik zo rustig mogelijk bij de coupé van de klassenoudsten vandaan liep. Toen ik een stukje verder was hoorde ik een luide knal en rook ik de geur van de mestbom al. Ik grijnsde en begon te rennen. Ik keek achterom en zag meerdere mensen achter me rennen. 'JA! HIJ DAAR! GRIJP HEM!' hoorde ik een meisje gillen. Oh shit. Ik moest nu toch echt wel een beetje sneller rennen. Ze moesten me niet pakken. Ik schoot de eerste de beste coupé in om toch nog weg te kunnen komen. Ik moest me verstoppen. 'Let niet op mij!' zei ik tegen de twee meisjes die in de coupé zaten terwijl ik onder een bankje kroop. Het bleef een tijdje stil in de coupé, maar natuurlijk kon het niet zo blijven. Er moest altijd gezeur komen. Ik zag een hoofd naast de benen onder het bankje komen. Een paar blonde krullen vielen ook naar beneden en een paar grote blauwe ogen keken me recht aan. 'Hi.' zei ik met een aarzelende glimlach. 'Mag ik vragen waar we je bezoek hier, zo onder mijn bankje enzo, aan te danken hebben of blijft dat voor altijd een raadsel dat ik mijn hele leven met me mee zal moeten dragen enzo? En waar ik dan nachtmerries van krijg en niet kan slapen omdat ik dan steeds weer denk: Wat moest die jongen zo onder mijn bankje, toen ik in de trein zat op weg naar mijn eerste jaar op Hogwarts.' zei ze nogal snel achter elkaar. 'Ehm nou.. Eigenlijk..' Veel tijd om mijn zin af te maken had ik niet. Op dat moment ging de deur van de coupé namelijk open en kwam het gezicht van de boze klassenoudste die geschreeuwd had dat ze me moesten grijpen om het hoekje kijken. 'Hebben jullie toevallig een jongen gezien? Zwart haar, nog niet erg lang. Het zag eruit als een eerste jaars. Ik kon zweren dat hij deze coupé in rende. Hij heeft een mestbom laten ontploffen in onze coupé.' zei ze. Ze was furieus. Ik deed al een schietgebedje, terwijl ik zo onder het bankje lag. 'Nee, sorry. Niet gezien. Maar als we hem zien zullen we het je meteen komen zeggen.' zei het blonde meisje dat weer overeind was gekomen toen de deur open was gegaan. Ik keek naar het meisje dat tegenover haar zat, met bruine krullen. Ze keek even schichtig naar me. 'Oké. Dankjewel. Fijne dag nog verder.' zei de klassenoudste. Toen de coupé dichtging, kwam het hoofd van het blonde meisje weer naar beneden. 'Volgens mij kun je nu wel weer gewoon op een bankje gaan zitten.' zei ze nonchalant. 'Ja.. Ehm.. Dankjewel..' zei ik terwijl ik me onder het bankje vandaan wurmde en naast haar óp het bankje ging zitten. 'Echt heel erg bedankt.' zei ik toen ik goed en wel zat en met mijn hand door mijn haar was gegaan. 'Mijn naam is Jared Black.' 'Nyna Matthews.' zei het blonde meisje en ik knikte even. 'Loïs Johnson.' hoorde ik het andere meisje zeggen en ik keek naar haar. 'Aangenaam kennis met jullie te maken, Nyna Matthews en Loïs Johnson.' zei ik met een glimlach.