Nyna

Het werd nog erg gezellig in de coupé. Jared en ik legde Loïs verschillende dingen uit over Hogwarts die we zelf gehoord hadden. Ook gingen we verschillende keren in discussie omdat we dachten verschillende dingen gehoord te hebben. Na een tijdje leek het ook alsof Loïs het minder eng begon te vinden dingen te vragen. We hadden ook nog snoep gehaald bij de kar toen die opnieuw langs was gekomen en we hadden onze magen al aardig gevuld. De verpakkingen van de Smekkies in alle Smaken en de Chocokikkers lagen al op de grond. Voordat we het doorhadden stopte de trein. 'Hè? Zijn we er nu al?' zei ik verbaasd en ik drukte mijn neus tegen het koude glas van het raam. Ik zag een perron en een grote man met een lamp. 'Wow.' hoorde ik ook Jared zeggen die naast me tegen het raam stond. 'Wat is hij groot!' zei Loïs. Ik hoorde dat haar stem een beetje trilde. Volgens mij vond ze het allemaal best spannend. Ik stond op om mijn koffer van het rek te halen, maar voor ik het wist had Jared dat al gedaan. 'Zo. Dat ding is zwaar. Wat zit er wel niet in!' zei hij met een verbaasd gezicht terwijl hij naar mijn koffer wees. 'Ja. Dat is voor mij een weet, en voor jou een vraag. Haal die van Loïs er nou ook maar af, en vlug een beetje.' zei ik gauw. Ik wilde niet dat mensen zouden weten dat ik een hele verzameling van een dreuzel acteur in mijn koffer had zitten. Ik was helemaal gek op Jensen Ackles en had in de loop van mijn leven al aardig wat dingen verzameld. En die dingen moesten natuurlijk allemaal mee. Jared had de koffer van Loïs nu ook naar beneden gehaald. Loïs stond alleen nog steeds naar buiten te kijken. 'Kom mee!' zei ik vrolijk en ik pakte haar hand. Ze keek me een beetje geschrokken aan, maar glimlachte toen. Jared had toen we onderweg waren zijn koffer al naar onze coupé gehaald en met z'n drieën gingen we het perron op. Daar kregen we te horen dat we in bootjes verder moesten. Degene die dat vertelde was een reus van minstens twee bij drie meter.. Oké, misschien was dat een beetje overdreven. Maar hij was wel heel groot. Hij had zich voorgesteld als Rubeus Hagrid. Wij mochten wel Hagrid zeggen. 'Niet meer dan vier per boot! Kom op! Effe een beetje opschieten eerste jaars!' bulderde hij. Niet meer dan vier.. Dat betekende dat je ook met z'n drieën mocht. Jared, Loïs en ik stapten dan ook gezamelijk in een bootje.