Loïs

Vol verbazing had ik naar mijn treinkaartje gekeken. Perron 9 3/4? Dat bestond toch niet. Een beetje in de war stond ik bij perron 9. Mijn vader stond naast me, hij duwde mijn wagentje met mijn hutkoffer en kat. Mijn moeder leek niet zo op haar gemak. Begrijpelijk. Mijn ouders hielden niet van magie. Ze waren ook niet echt blij toen de brief bij ons op de mat viel. Nu waren we hier. Ik leunde tegen de muur tussen perron 9 en 10 toen ik naar achter viel. Ik slaakte een geschrokken kreetje. "Mam?" ik raakte lichtelijk in paniek. Ik was niet meer op het perron waar ik net was. Geschokt draaide ik me om. Er stond een gigantische trein. Boven me hing een bordje met 'Perron 9 3/4'. Vanuit de muur waar ik net doorheen was gevallen, kwamen nu mijn ouders. Ik zag mijn vaders mond letterlijk open gaan van verbazing. Over tien minuten zou de trein vertrekken. Ik liep dichter naar de trein, mijn ouders volgde. Ik had het zo druk met rondkijken en verbaasd doen dat ik tegen een ander meisje opliep. Het meisje viel voorover op de grond terwijl ik nog net overeind bleef. "Kijk uit waar je loopt!" zei ze boos toen ze overeind kwam. Het meisje streek haar lange zwarte haren uit haar gezicht en ik zag dat ze mijn ouders bekeek. "Vuil modderbloedje!" siste ze. Arrogant strak ze haar neus in de lucht en liep ze weg. Wat had ik nu weer verkeerd gedaan? En wat was een modderbloedje? Was het beledigend? Zo klonk het wel. Ik draaide me om naar mijn ouders en haalde mijn schouders op. We liepen naar een ingang van de trein, waar papa me mijn koffer aangaf. Dagda, mijn kat die ik na weken zeuren kreeg, sprong uit het karretje en bleef dicht bij me in de buurt. Ik sleepte de hutkoffer de trein in en bleef even in de deuropening staan. "Tot over een jaar!" zei ik met een grote glimlach terwijl ik eerst mijn moeder en daarna mijn vader een knuffel gaf. "Loïs, ik wil dat je goed oplet met wat je doet. Ik vind het maar niets, die rare tovenaarswereld." zei mijn moeder nog. Ik rolde met mijn ogen. "Laat wat van je horen he!" zei pap. Ik knikte en sjouwde met mijn hutkoffer verder de trein in. Opzoek naar een lege coupé waar ik rustig kon gaan zitten.